Table of Contents

De gezondheidszorg wordt steeds afhankelijker van technologie, wat heeft geleid tot een verhoogd risico op cyberbeveiligingsdreigingen. De digitalisering van patiëntendossiers, de opkomst van telegeneeskunde en het gebruik van IoT-apparaten vormen allemaal nieuwe uitdagingen voor gezondheidszorgorganisaties op het gebied van gegevensprivacy en -bescherming. In dit artikel worden enkele van de cyberbeveiligingsuitdagingen voor de gezondheidszorg onderzocht en worden strategieën voor bescherming en naleving gegeven.

Uitdagingen op het gebied van cyberbeveiliging in de gezondheidszorg

De gezondheidszorg is een voornaam doelwit voor cyberaanvallen vanwege de gevoelige aard van de gegevens die er worden verwerkt. Volgens een rapport van Fortified Health Security zijn er in 2019 35 miljoen dossiers in de gezondheidszorg geschonden, en de kosten van een datalek in de gezondheidszorg zijn de hoogste van alle sectoren. Enkele van de gemeenschappelijke cyberbeveiligingsuitdagingen waarmee de gezondheidszorg te maken heeft, zijn:

1. Ransomware-aanvallen

Ransomware-aanvallen vormen een ernstige bedreiging voor de gezondheidszorg. Bij deze aanvallen worden de gegevens van een organisatie gecodeerd en wordt losgeld geëist in ruil voor de ontcijferingssleutel. De gevolgen van een ransomware-aanval kunnen verwoestend zijn en leiden tot het verlies van kritieke patiëntgegevens en aanzienlijke uitvaltijd voor de organisatie.

In 2017 bijvoorbeeld trof WannaCry ransomware verschillende ziekenhuizen in het Verenigd Koninkrijk, waardoor de patiëntenzorg ernstig werd verstoord. Meer recentelijk, in 2020, betaalde de University of California San Francisco 1,14 miljoen dollar losgeld om weer toegang te krijgen tot hun gegevens na een ransomware-aanval.

Ter bescherming tegen ransomware-aanvallen moeten organisaties in de gezondheidszorg de volgende maatregelen nemen:

  • Maak regelmatig back-ups van kritieke gegevens om verlies bij een aanval te voorkomen.
  • Gebruik beveiligingssoftware om ransomware-aanvallen op te sporen en te voorkomen.
  • Train medewerkers over hoe ze ransomware-aanvallen kunnen herkennen en voorkomen.
  • Ontwikkel een incident response plan in geval van een ransomware aanval.
  • Implementeer sterke toegangscontroles om ongeautoriseerde toegang tot systemen en gegevens te voorkomen.

Door deze stappen te nemen, kunnen organisaties in de gezondheidszorg zich beter beschermen tegen de verwoestende gevolgen van een ransomware-aanval.

2. Phishing-aanvallen

Phishing-aanvallen zijn een veel voorkomende cyberaanval in de gezondheidszorg. Deze aanvallen zijn erop gericht mensen te verleiden tot het verstrekken van gevoelige informatie, zoals inloggegevens of persoonlijke gegevens. In de gezondheidszorg kunnen deze aanvallen leiden tot de blootstelling van gevoelige patiëntgegevens of de installatie van malware op het netwerk van de organisatie.

Zo werd in 2019 bij een phishingaanval op het American Medical Collection Agency (AMCA) de persoonlijke en financiële informatie van miljoenen patiënten blootgelegd. De aanval werd veroorzaakt door een phishing e-mail die een medewerker ertoe bracht malware te downloaden op het netwerk.

Ter bescherming tegen phishingaanvallen moeten zorgorganisaties de volgende maatregelen treffen:

  • Train medewerkers over hoe ze phishing e-mails kunnen herkennen en vermijden.
  • Implementeer e-mailfiltering en anti-phishing software.
  • Twee-factor authenticatie implementeren om het risico van gestolen inloggegevens te verminderen.
  • Beperk de toegang tot gevoelige gegevens op een need-to-know basis.
  • Test regelmatig het vermogen van werknemers om phishingaanvallen te herkennen en erop te reageren.

Door deze stappen te nemen, kunnen organisaties in de gezondheidszorg het risico om slachtoffer te worden van een phishing-aanval verkleinen en patiëntgegevens beschermen tegen blootstelling.

3. Kwetsbaarheden van IoT-apparaten

Het gebruik van IoT-apparaten in de gezondheidszorg wordt steeds gebruikelijker, waarbij apparaten zoals insulinepompen en pacemakers met het internet zijn verbonden. Deze apparaten hebben echter vaak kwetsbaarheden die door cybercriminelen kunnen worden uitgebuit om toegang te krijgen tot het netwerk van een organisatie.

Zo heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) in 2017 465.000 pacemakers teruggeroepen vanwege kwetsbaarheden waardoor cybercriminelen de controle over het apparaat zouden kunnen overnemen. In 2018 demonstreerde een hacker hoe hij op afstand een insulinepomp kon besturen en een patiënt een fatale dosis insuline kon toedienen.

Om zich te beschermen tegen kwetsbaarheden van IoT-apparaten moeten zorgorganisaties de volgende maatregelen nemen:

  • Verricht regelmatige beveiligingsbeoordelingen van IoT-apparaten om kwetsbaarheden op te sporen.
  • Implementeer sterke toegangscontroles om ongeautoriseerde toegang tot IoT-apparaten te voorkomen.
  • Zorg ervoor dat IoT-apparaten up-to-date zijn met beveiligingspatches.
  • Implementeer netwerksegmentatie om de potentiële impact van een gecompromitteerd apparaat te beperken.
  • Train werknemers over de risico’s van IoT-apparaten en hoe ze deze veilig kunnen gebruiken.

Door deze stappen te nemen, kunnen zorgorganisaties het risico van cyberaanvallen via IoT-apparaten verminderen en patiëntgegevens beschermen tegen blootstelling.

4. 4. Bedreigingen van binnenuit

Bedreigingen van binnenuit zijn een belangrijke cyberbeveiligingsuitdaging in de gezondheidszorg. Deze bedreigingen kunnen afkomstig zijn van werknemers of externe leveranciers die toegang hebben tot het netwerk van een organisatie. Het kan gaan om gegevensdiefstal, sabotage of onbedoelde blootstelling van gegevens.

Zo werd in 2020 een voormalige medewerker van de University of Miami Health System veroordeeld tot een gevangenisstraf voor het stelen van de persoonlijke gegevens van meer dan 65.000 patiënten. In een ander voorbeeld werd een voormalige werknemer van een ziekenhuis in Michigan beschuldigd van het opzettelijk besmetten van patiënten met hepatitis C.

Ter bescherming tegen bedreigingen van binnenuit moeten organisaties in de gezondheidszorg de volgende maatregelen nemen:

  • Verricht achtergrondcontroles op werknemers en externe leveranciers alvorens toegang te verlenen tot het netwerk.
  • Implementeer rolgebaseerde toegangscontroles om de toegang tot gevoelige gegevens te beperken.
  • Controleer netwerkactiviteiten op verdacht gedrag.
  • Controleer en audit regelmatig de toegang van werknemers tot gevoelige gegevens.
  • Train medewerkers over de risico’s van bedreigingen van binnenuit en hoe verdachte activiteiten te melden.

Door deze stappen te nemen, kunnen organisaties in de gezondheidszorg zich beter beschermen tegen de risico’s van bedreigingen van binnenuit en patiëntengegevens beschermen tegen blootstelling.

Strategieën voor bescherming en naleving

Om deze cyberbeveiligingsuitdagingen aan te pakken, moeten gezondheidszorgorganisaties strategieën voor bescherming en naleving implementeren. Hier volgen enkele strategieën die kunnen worden gebruikt:

1. Voer regelmatig beveiligingsaudits uit

Regelmatige beveiligingsaudits zijn essentieel voor het identificeren van potentiële kwetsbaarheden in de systemen en netwerken van gezondheidszorgorganisaties. Deze audits moeten worden uitgevoerd door gekwalificeerde externe auditors die gespecialiseerd zijn in cyberbeveiliging in de gezondheidszorg. Een grondige beveiligingsaudit moet zowel technische als niet-technische beoordelingen omvatten, alsmede een beoordeling van fysieke beveiligingscontroles.

Het doel van regelmatige beveiligingsaudits is eventuele zwakke plekken in de beveiligingscontroles van een organisatie op te sporen en aanbevelingen voor verbetering te doen. Een beveiligingsaudit kan bijvoorbeeld verouderde software aan het licht brengen waar hackers misbruik van kunnen maken, of verkeerd geconfigureerde toegangscontroles waardoor onbevoegden toegang kunnen krijgen tot gevoelige patiëntgegevens.

Door regelmatig beveiligingsaudits uit te voeren, kunnen organisaties in de gezondheidszorg zich beter beschermen tegen cyberdreigingen en ervoor zorgen dat zij voldoen aan de voorschriften van de sector. Bovendien kunnen beveiligingsaudits organisaties helpen kostbare inbreuken op de beveiliging en reputatieverlies te voorkomen door zwakke plekken in de beveiliging op te sporen en aan te pakken voordat ze door aanvallers kunnen worden uitgebuit.

2. Sterke toegangscontroles invoeren

Het implementeren van sterke toegangscontroles is een cruciaal onderdeel van een alomvattende cyberbeveiligingsstrategie voor organisaties in de gezondheidszorg. Toegangscontroles beperken de toegang tot gevoelige gegevens en systemen, waardoor het risico van datalekken en onbevoegde toegang tot patiëntgegevens wordt verminderd. Er zijn verschillende soorten toegangscontroles die gezondheidszorgorganisaties kunnen implementeren, waaronder:

  • Twee-factor authenticatie: Tweefactorauthenticatie vereist dat gebruikers twee vormen van authenticatie opgeven om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens of systemen. Dit kan bestaan uit een wachtwoord en een code die naar een mobiel apparaat wordt gestuurd.
  • Rolgebaseerde toegangscontroles: Rolgebaseerde toegangscontroles beperken de toegang tot gevoelige gegevens en systemen op basis van de rol van een gebruiker in de organisatie. Een receptionist heeft bijvoorbeeld alleen toegang tot systemen voor het plannen van patiënten, terwijl een verpleegkundige toegang heeft tot patiëntendossiers.
  • Toegangscontrole op basis van noodzaak**: Toegangscontroles op basis van noodzaak beperken de toegang tot gevoelige gegevens op basis van de vraag of een gebruiker die gegevens moet kennen om zijn werk te kunnen doen. Dit helpt ervoor te zorgen dat alleen bevoegde gebruikers toegang hebben tot gevoelige patiëntgegevens.

Een gezondheidszorgorganisatie kan bijvoorbeeld tweefactorauthenticatie implementeren voor toegang tot elektronische patiëntendossiers (EHR’s) of rolgebaseerde toegangscontroles implementeren voor toegang tot medische apparatuur.

Door sterke toegangscontroles te implementeren, kunnen organisaties in de gezondheidszorg zich beter beschermen tegen ongeautoriseerde toegang tot patiëntgegevens, waardoor het risico op datalekken en de daarmee gepaard gaande kosten en reputatieschade worden beperkt.

3. 3. Encryptie gebruiken

Encryptie is een cruciaal onderdeel van een uitgebreide cyberbeveiligingsstrategie voor organisaties in de gezondheidszorg. Encryptie kan worden gebruikt om gevoelige patiëntgegevens zowel onderweg als in rust te beschermen. Encryptie vervormt gegevens zodat ze niet kunnen worden gelezen door onbevoegde gebruikers, waardoor het risico op gegevensinbreuken en onbevoegde toegang tot gevoelige gegevens wordt verminderd.

Gezondheidszorgorganisaties kunnen encryptie gebruiken om gegevens te beschermen die zijn opgeslagen op apparaten zoals laptops, smartphones en servers. Een organisatie in de gezondheidszorg kan bijvoorbeeld gebruikmaken van volledige schijfversleuteling om gegevens op laptops en andere mobiele apparaten te beschermen. Gezondheidszorgorganisaties kunnen ook gebruik maken van versleuteling om gegevens te beschermen die via netwerken worden verzonden, zoals elektronische medische dossiers die tussen zorgverleners worden verzonden.

Er zijn verschillende soorten versleuteling die organisaties in de gezondheidszorg kunnen gebruiken, waaronder:

  • Symmetrische sleutel encryptie: Bij symmetrische sleutelversleuteling wordt één sleutel gebruikt om gegevens te versleutelen en te ontsleutelen.
  • A-symmetrische sleutelversleuteling: Bij asymmetrische sleutelversleuteling worden een paar sleutels gebruikt, een openbare sleutel en een privésleutel, om gegevens te versleutelen en te ontsleutelen.

Een organisatie in de gezondheidszorg kan bijvoorbeeld symmetrische sleutelversleuteling gebruiken om gegevens op mobiele apparaten te beschermen en asymmetrische sleutelversleuteling om gegevens te beschermen die via netwerken worden verzonden.

Door encryptie te gebruiken om gevoelige patiëntgegevens te beschermen, kunnen zorginstellingen zich beter beschermen tegen datalekken en ongeautoriseerde toegang tot gevoelige gegevens, door ervoor te zorgen dat patiëntgegevens zowel onderweg als in rust worden beschermd. on kan worden gebruikt om gevoelige gegevens zowel onderweg als in rust te beschermen. Dit kan inhouden dat gegevens die op apparaten zijn opgeslagen of via netwerken worden verzonden, worden versleuteld.

4. Werknemers opleiden

Medewerkers opleiden in het herkennen van en reageren op cyberdreigingen is een cruciaal onderdeel van een uitgebreide cyberbeveiligingsstrategie voor organisaties in de gezondheidszorg. Werknemers zijn vaak de eerste verdedigingslinie tegen cyberdreigingen, en door hen de kennis en vaardigheden te verschaffen die zij nodig hebben om bedreigingen te herkennen en erop te reageren, kan het risico van datalekken en andere cyberaanvallen worden verminderd.

De opleiding moet een reeks onderwerpen omvatten, zoals het herkennen van phishing-e-mails, het vermijden van het downloaden van malware en het melden van verdachte activiteiten. Bovendien moet de opleiding voortdurend worden gevolgd om ervoor te zorgen dat werknemers op de hoogte blijven van de nieuwste bedreigingen en beste praktijken.

Zorgorganisaties kunnen bijvoorbeeld regelmatig cyberbeveiligingstrainingen geven aan werknemers, inclusief gesimuleerde phishingaanvallen om werknemers te helpen dit soort bedreigingen te herkennen en erop te reageren. Zorgorganisaties kunnen ook training geven over hoe om te gaan met gevoelige patiëntgegevens, inclusief het veilig overdragen en opslaan van gegevens.

Door werknemers te trainen in het herkennen van en reageren op cyberdreigingen, kunnen zorgorganisaties een beveiligingscultuur creëren, waarbij werknemers zich bewust zijn van het belang van het beschermen van patiëntgegevens en zijn uitgerust met de vaardigheden en kennis die ze daarvoor nodig hebben. Dit kan helpen het risico van datalekken en andere cyberaanvallen te verminderen en ervoor te zorgen dat patiëntgegevens worden beschermd tegen ongeoorloofde toegang en blootstelling.

5. Een op beveiliging gerichte cultuur aannemen

Het aannemen van een beveiligingscultuur is een essentieel onderdeel van een alomvattende cyberbeveiligingsstrategie voor organisaties in de gezondheidszorg. Een op beveiliging gerichte cultuur benadrukt het belang van de bescherming van patiëntgegevens en vormt de basis voor alle andere cyberbeveiligingsinspanningen.

Om een beveiligingscultuur in te voeren, moeten zorginstellingen hun medewerkers voortdurend trainen en voorlichten over beste praktijken, beleid en procedures op het gebied van cyberbeveiliging. Dit kan ertoe bijdragen dat werknemers het belang van de bescherming van patiëntgegevens begrijpen en zijn uitgerust met de kennis en vaardigheden die zij daarvoor nodig hebben.

Gezondheidszorgorganisaties moeten ook een cultuur van transparantie bevorderen, waarbij werknemers zich op hun gemak voelen om beveiligingsincidenten of kwetsbaarheden te melden zonder angst voor vergelding. Dit kan ertoe bijdragen dat beveiligingsincidenten snel worden vastgesteld en aangepakt, waardoor het risico van datalekken en andere cyberaanvallen wordt verminderd.

Daarnaast moeten organisaties in de gezondheidszorg hun werknemers verantwoordelijk houden voor beveiligingsincidenten. Dit omvat de invoering van beleid en procedures voor het melden van beveiligingsincidenten, het uitvoeren van onderzoeken naar beveiligingsincidenten en het nemen van passende disciplinaire maatregelen indien nodig.

Door een beveiligingscultuur in te voeren, kunnen organisaties in de gezondheidszorg een omgeving creëren waarin de bescherming van patiëntengegevens de hoogste prioriteit heeft en waarin alle medewerkers zijn uitgerust met de kennis en vaardigheden die zij nodig hebben om cyberbeveiligingsdreigingen te herkennen en erop te reageren. Dit kan het risico van datalekken en andere cyberaanvallen helpen verminderen en ervoor zorgen dat patiëntgegevens worden beschermd tegen ongeoorloofde toegang en blootstelling.

6. Aan de voorschriften blijven voldoen

Naleving van regelgeving zoals HIPAA en GDPR is een cruciaal onderdeel van een uitgebreide cyberbeveiligingsstrategie voor zorgorganisaties. Deze voorschriften zijn bedoeld om patiëntgegevens te beschermen en ervoor te zorgen dat gezondheidszorgorganisaties passende beveiligingsmaatregelen treffen om die gegevens te beschermen.

Om aan deze voorschriften te blijven voldoen, moeten zorgorganisaties beleid en procedures implementeren om patiëntgegevens te beschermen. Dit omvat het uitvoeren van risicobeoordelingen om mogelijke zwakke plekken in de beveiliging te identificeren en het implementeren van passende controles om deze zwakke plekken aan te pakken. Organisaties in de gezondheidszorg moeten ook beschikken over een proces voor het melden van inbreuken op gegevens, inclusief het melden van inbreuken aan regelgevende instanties en getroffen personen.

Zorgorganisaties moeten er bijvoorbeeld voor zorgen dat zij over passende toegangscontroles beschikken om de toegang tot patiëntgegevens te beperken, dat gegevens veilig worden opgeslagen en verzonden en dat gegevens waar nodig worden gecodeerd. Bovendien moeten organisaties in de gezondheidszorg ervoor zorgen dat zij beschikken over een passend beleid en passende procedures voor de behandeling en verwijdering van patiëntengegevens.

Door te voldoen aan regelgeving zoals HIPAA en GDPR, kunnen organisaties in de gezondheidszorg ervoor zorgen dat patiëntgegevens worden beschermd tegen ongeoorloofde toegang en blootstelling. Bovendien kunnen organisaties in de gezondheidszorg dure boetes en reputatieschade als gevolg van niet-naleving voorkomen.

Conclusie

Concluderend kan worden gesteld dat de gezondheidszorg wordt geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen op het gebied van cyberbeveiliging nu zij steeds afhankelijker wordt van technologie voor het beheer van patiëntgegevens, telegeneeskunde en IoT-apparaten. Ransomware-aanvallen, phishing-aanvallen, bedreigingen van binnenuit en kwetsbaarheden in IoT-apparaten zijn slechts enkele van de cyberbeveiligingsuitdagingen waarmee gezondheidszorgorganisaties worden geconfronteerd. Om deze uitdagingen het hoofd te bieden, moeten zorgorganisaties een uitgebreide cyberbeveiligingsstrategie implementeren die regelmatige beveiligingsaudits, sterke toegangscontroles, encryptie, opleiding van medewerkers en een beveiligingscultuur omvat. Daarnaast moeten zorginstellingen voldoen aan regelgeving zoals HIPAA en GDPR om ervoor te zorgen dat patiëntgegevens worden beschermd en om dure boetes en reputatieschade als gevolg van niet-naleving te voorkomen. Door deze strategieën toe te passen, kunnen organisaties in de gezondheidszorg patiëntgegevens beter beschermen tegen cyberdreigingen en ervoor zorgen dat de regelgeving wordt nageleefd.