Table of Contents

FISMA 101: Een overzicht van de Federal Information Security Modernization Act

Home

Introductie

De Federal Information Security Modernization Act (FISMA) is een Amerikaanse wet uit 2002 die vereist dat federale instanties informatiebeveiligingsprogramma’s opstellen en onderhouden om hun informatie en informatiesystemen te beschermen. Deze wet werd aangenomen als antwoord op de groeiende behoefte aan betere informatiebeveiliging bij de federale overheid en is sindsdien meerdere keren bijgewerkt om gelijke tred te houden met het veranderende bedreigingslandschap.

Wat is FISMA?

FISMA is een verzameling standaarden en richtlijnen voor informatiebeveiliging die van toepassing zijn op federale instanties en hun contractanten. Het doel van FISMA is ervoor te zorgen dat gevoelige informatie wordt beschermd tegen ongeoorloofde toegang, gebruik, openbaarmaking, verstoring, wijziging of vernietiging. FISMA vereist dat federale instanties een risicogebaseerde benadering van informatiebeveiliging implementeren, wat inhoudt dat potentiële beveiligingsrisico’s worden geïdentificeerd en beoordeeld, beveiligingscontroles worden geïmplementeerd om deze risico’s te beperken en de effectiviteit van deze controles voortdurend wordt gecontroleerd.

Belangrijkste onderdelen van FISMA

Er zijn verschillende belangrijke onderdelen van FISMA, waaronder:

  • Risicobeheer: Federale instanties moeten regelmatig risicobeoordelingen uitvoeren om potentiële beveiligingsrisico’s te identificeren en beveiligingscontroles te implementeren om deze risico’s te beperken.

  • Beoordeling van veiligheidscontroles**: Federale instanties moeten de effectiviteit van hun beveiligingscontroles beoordelen om ervoor te zorgen dat ze werken zoals bedoeld en om gebieden te identificeren die moeten worden verbeterd.

  • Continu Monitoring: Federale instanties moeten hun informatiesystemen voortdurend bewaken om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn en om te reageren op eventuele beveiligingsincidenten.

  • Reactie op incidenten**: Federale instanties moeten een plan hebben om te reageren op beveiligingsincidenten en moeten beveiligingsincidenten snel kunnen identificeren, indammen en oplossen.

  • Autorisatie en accreditatie: Federale instanties moeten toestemming krijgen van de juiste autoriteit om hun informatiesystemen te gebruiken en moeten deze systemen regelmatig beoordelen en opnieuw accrediteren om te garanderen dat ze veilig zijn.

Risicobeheer

FISMA vereist dat federale agentschappen regelmatig risicobeoordelingen uitvoeren om potentiële beveiligingsrisico’s te identificeren en beveiligingscontroles te implementeren om deze risico’s te beperken. Het risicobeheerproces omvat de volgende stappen:

  1. Identificatie van bedrijfsmiddelen: Federale instanties moeten eerst de bedrijfsmiddelen identificeren die ze moeten beschermen, inclusief gevoelige informatie en informatiesystemen.

  2. Beoordeling van bedreigingen en kwetsbaarheden: Federale instanties moeten vervolgens de bedreigingen en kwetsbaarheden beoordelen die van invloed kunnen zijn op hun bedrijfsmiddelen en de waarschijnlijkheid en impact van deze bedreigingen bepalen.

  3. Risicobepaling: Op basis van de resultaten van de beoordeling van bedreigingen en kwetsbaarheden moeten federale instanties het risiconiveau voor hun bedrijfsmiddelen bepalen en prioriteit geven aan de risico’s die het eerst moeten worden aangepakt.

  4. Planning voor risicobeperking: Federale instanties moeten vervolgens een plan ontwikkelen om de geïdentificeerde risico’s te beperken, waaronder de implementatie van beveiligingscontroles zoals toegangscontroles, encryptie en firewalls.

  5. Implementatie: Federale instanties moeten vervolgens de beveiligingscontroles implementeren die ze hebben geïdentificeerd als noodzakelijk om de risico’s voor hun bedrijfsmiddelen te beperken.

  6. Monitoring en evaluatie: Federale instanties moeten voortdurend toezicht houden op hun informatiesystemen om ervoor te zorgen dat de beveiligingsmaatregelen werken zoals bedoeld en om gebieden te identificeren die moeten worden verbeterd.

Beoordeling van beveiligingscontroles

Federale instanties moeten de effectiviteit van hun beveiligingscontroles beoordelen om te garanderen dat ze werken zoals bedoeld en om gebieden te identificeren die verbetering behoeven. Dit omvat de volgende stappen:

  1. Testen: Federale agentschappen moeten hun beveiligingscontroles testen om te garanderen dat ze correct werken en om kwetsbaarheden te identificeren die moeten worden aangepakt.

  2. Evaluatie: Federale instanties moeten de resultaten van de tests evalueren om de effectiviteit van de beveiligingscontroles vast te stellen en gebieden te identificeren die verbetering behoeven.

  3. Herbetering: Op basis van de resultaten van de evaluatie moeten de federale agentschappen een plan opstellen om alle kwetsbaarheden of verbeterpunten aan te pakken en de nodige herstelmaatregelen implementeren.

  4. Continue verbetering: Federale instanties moeten de doeltreffendheid van hun beveiligingscontroles voortdurend controleren en beoordelen en waar nodig verbeteringen aanbrengen om ervoor te zorgen dat ze hun bedrijfsmiddelen adequaat beschermen.

Voortdurende bewaking

Federale instanties moeten hun informatiesystemen voortdurend bewaken om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn en om te reageren op eventuele beveiligingsincidenten. Dit omvat de volgende stappen:

  1. Realtime bewaking: Federale instanties moeten real-time monitoring tools gebruiken om beveiligingsincidenten te detecteren en erop te reageren wanneer ze zich voordoen.

  2. Logboekanalyse: Federale instanties moeten regelmatig logboeken van hun informatiesystemen bekijken om ongebruikelijke of verdachte activiteiten te detecteren en te reageren op beveiligingsincidenten.

  3. Vulnerability scanning: Federale instanties moeten regelmatig scans op kwetsbaarheden van hun informatiesystemen uitvoeren om kwetsbaarheden te identificeren die moeten worden aangepakt.

  4. Reactie op incidenten: Federale instanties moeten een plan hebben om te reageren op beveiligingsincidenten en moeten beveiligingsincidenten snel kunnen identificeren, indammen en oplossen.

Autorisatie en accreditatie

Federale instanties moeten toestemming krijgen van de juiste autoriteit om hun informatiesystemen te gebruiken en moeten deze systemen regelmatig beoordelen en opnieuw accrediteren om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn. Dit omvat de volgende stappen:

  1. Systeemautorisatie: Federale instanties moeten toestemming krijgen van de juiste autoriteit om hun informatiesystemen te gebruiken.

  2. Beveiligingsbeoordeling: Federale instanties moeten een beveiligingsbeoordeling van hun informatiesystemen uitvoeren om eventuele beveiligingsrisico’s en kwetsbaarheden te identificeren.

  3. Planning voor beperking: Op basis van de resultaten van de beveiligingsbeoordeling moeten federale instanties een plan opstellen om eventuele beveiligingsrisico’s en kwetsbaarheden te beperken en de nodige beveiligingscontroles implementeren.

  4. Accreditatie: Federale instanties moeten vervolgens accreditatie verkrijgen van de juiste autoriteit om ervoor te zorgen dat hun informatiesystemen aan de nodige beveiligingsnormen voldoen en mogen worden gebruikt.

  5. 5. Hernieuwde accreditatie: Federale instanties moeten hun informatiesystemen regelmatig beoordelen en opnieuw accrediteren om ervoor te zorgen dat ze aan de noodzakelijke beveiligingsnormen blijven voldoen en om eventuele verbeterpunten te identificeren.

Voordelen van FISMA

Er zijn verschillende voordelen van FISMA, waaronder:

Verbeterde informatiebeveiliging

Een van de belangrijkste voordelen van FISMA is een betere informatiebeveiliging voor federale instanties. Door federale instanties te verplichten sterke informatiebeveiligingsprogramma’s op te zetten en te onderhouden, helpt FISMA gevoelige informatie te beschermen tegen ongeoorloofde toegang, gebruik of openbaarmaking. Daarnaast vereist FISMA van federale instanties dat ze regelmatig risicobeoordelingen, beoordelingen van beveiligingscontroles en voortdurende monitoring uitvoeren, wat helpt om ervoor te zorgen dat hun informatiesystemen na verloop van tijd veilig blijven.

Beter risicobeheer

FISMA helpt federale instanties ook om beveiligingsrisico’s beter te beheren door hen te verplichten regelmatig risicobeoordelingen uit te voeren en beveiligingscontroles te implementeren om deze risico’s te beperken. Dit helpt federale instanties bij het identificeren en prioriteren van beveiligingsrisico’s en bij het nemen van geïnformeerde beslissingen over hoe deze risico’s het best kunnen worden beperkt. Daarnaast vereist FISMA van federale instanties dat ze hun informatiesystemen continu bewaken, waardoor beveiligingsrisico’s tijdig worden gedetecteerd en aangepakt.

Meer transparantie

FISMA vereist van federale instanties dat ze rapporteren over hun informatiebeveiligingsprogramma’s, wat bijdraagt aan een grotere transparantie en verantwoording. Hierdoor kunnen belanghebbenden, zoals het Congres, zien hoe federale instanties omgaan met risico’s voor informatiebeveiliging en kunnen ze verantwoordelijk worden gehouden voor eventuele beveiligingsincidenten.

Versterkte samenwerking

FISMA helpt ook de samenwerking en coördinatie tussen federale agentschappen en hun contractanten en andere belanghebbenden te versterken door hen te verplichten dezelfde informatiebeveiligingsstandaarden te volgen. Dit helpt ervoor te zorgen dat iedereen samenwerkt om gevoelige informatie te beschermen en dat informatiebeveiligingsrisico’s effectief worden beheerd op alle niveaus van de federale overheid.

Conclusie

Concluderend kan worden gesteld dat FISMA een cruciaal onderdeel is van informatiebeveiliging binnen de Amerikaanse federale overheid. Door federale agentschappen te verplichten informatiebeveiligingsprogramma’s op te stellen en te onderhouden, helpt FISMA ervoor te zorgen dat gevoelige informatie wordt beschermd tegen ongeoorloofde toegang, ongeoorloofd gebruik of ongeoorloofde openbaarmaking. Door regelmatige risicobeoordelingen, voortdurende controle en reacties op incidenten voor te schrijven, helpt FISMA federale agentschappen om beveiligingsrisico’s te beheren en snel te reageren op beveiligingsincidenten. In het algemeen is FISMA een belangrijk hulpmiddel om de informatiebeveiliging bij de federale overheid te verbeteren en gevoelige informatie te beschermen.